Hoe natuurlijke heling steeds meer erkenning krijgt

Bij Lichtjes aan de Haven gebeuren er heel veel mooie dingen. Voor mij persoonlijk zeker in de top 10: dat er veel mensen komen die werken in de reguliere gezondheidszorg. Artsen, psychologen, chirurgen, verpleegkundigen. Soms als deelnemer in een truffelceremonie, soms als begeleider naast me. En…. ik word er zó blij van. Dit is precies waar ik elke dag weer mijn bed voor uitkom: samen-werken. En voor koffie.

Niet óf-óf, maar én-én.

Waar alternatieve gezondheid soms nog wel eens gezien werd als ‘zweverig’. (En geloof me; ik snap dat. Daarom ben ik Lichtjes aan de Haven gestart. Ik ben vind zweven vooral vermoeiend), merk ik dat er een nieuwe beweging ontstaat. Steeds meer professionals* ontdekken dat bijvoorbeeld ademwerk en truffelceremonies geen vage gedoe is, maar krachtige manieren om jezelf te leren kennen. Een deel van jezelf ontmoeten dat nog verborgen is, maar wel je gedrag of gevoel bepaalt.

Psilocybine (de werkzame stof in truffels, waar we bij Lichtjes aan de Haven veel mee werken), onderdrukt geen symptomen, maar laat mensen hun uitdagingen beter voelen. Dat gebeurt soms zacht en liefdevol. En soms met tranen en snot over je wangen. Confronterend. Wat ik áltijd zeg voorafgaande aan de ceremonie; vertrouw er maar op dat plantmedicijnen met je samenwerken. Aan jou om de boodschap te ontvangen. Dat is wat je zelf moet doen; ontvangen. De cadeautjes en inzichten uitpakken. Groot en vooral ook klein.

K. Kilian over *professionals:

Niemand is een professional.
We doen allemaal gewoon ons best.
En dat werkt alleen als we van het leven genieten.

Psilocybine therapie en truffelceremonies: van taboe naar hoopvolle behandeling

Truffels. Er komt steeds meer aandacht voor de helende werking ervan. Onderzoek naar psilocybine therapie laat resultaten zien bij depressie, angststoornissen en traumaverwerking. (Als je kampt met zulke grote uitdagingen; zorg altijd dat je een truffelceremonie bij Lichtjes aan de Haven combineert met aanvullende hulp. Individuele, specialistische zorg na afloop om de ervaring te integreren is minimaal zo belangrijk als de ervaring zelf. Of heel veel thee drinken bij iemand die luistert zonder door jou heen te tetteren. Ook heel helpend.

Wat wij al jaren in de praktijk zien tijdens de truffelceremonie bij Lichtjes aan de Haven; mensen die oude patronen doorbreken en opnieuw verbinding maken met zichzelf.  Het wordt steeds meer bevestigd in de wetenschap. Het voelt voor mij alsof er een brug wordt gebouwd tussen eeuwenoude wijsheid en moderne zorg.  Zo logisch. Elke truffelsessie zien we dat weer. Deelnemers die intergenerationeel inzicht krijgen. Die zich gesteund voelen door mensen die er niet meer zijn. Die liefde voelen voor zichzelf. Die boodschappen krijgen over hun rol als ouder, als kind. Zelf heb ik met terugwerkende kracht liefdesverdriet begrepen, een operatie herbeleeft (want: te gemakkelijk overheen gestapt in het echie), mijn zielssreis gevoeld.  En ik kan nog wel even doorgaan. Ook voor onze deelnemers geldt: je kunt het zo mooi niet verzinnen of het komt aan bod. Ik kan er een boek over schrijven. Misschien doe ik dat op een dag ook nog wel eens.

Holistische gezondheid: lichaam en geest zijn één

Voor mij gaat gezondheid niet alleen over medische uitslagen, maar ook over hoe je je voelt, of je durft te ademen, of je jezelf durft te zien. Hoe het zit met je eigen schuld en schaamte.

Het bijzondere is dat de wetenschap steeds dichterbij komt bij wat sjamanen en healers altijd al wisten. Holistische gezondheid zou de norm moeten zijn. Als in: compleet. Ik vind het eigenlijk super raar dat daar een apart woord voor gemaakt is. Want waarom zou je gezondheid als niet-compleet willen benaderen?

Samen bouwen aan natuurlijke heling

Ik ben super dankbaar dat we dit doen bij Lichtjes aan de Haven.. Dat artsen hier plaatsnemen in de ceremonieruimte en voor even niet de rol van expert hoeven dragen, maar gewoon mens zijn. Dat ze hun patiënten naar ons doorverwijzen. Dat deelnemers ontdekken dat versterken van gezondheid op zoveel manieren kan plaatsvinden. En dat ik in de praktijk zie hoe wetenschap en oude wijsheid elkaar niet meer buitensluiten, maar versterken.

De vraag is allang niet meer óf dit werkt. De vraag is: hóe zetten we het op de mooiste en veiligste manier in?

Bij Lichtjes aan de Haven blijf ik die brug bouwen, Met truffelceremonies, ademwerk, opleidingsdagen en retraites. Met open armen, een open blik en een diepe overtuiging dat je heel veel zelf kunt doen.

En ja; dat het óók nog heel erg leuk kan zijn!