“Ik voel me meer mezelf dan ooit”
Lieve mensen van Lichtjes aan de Haven,
Het heeft even geduurd voordat ik de woorden vond, maar ik wilde écht de tijd nemen om dit te schrijven. Want wat er bij jullie gebeurde, is bijna niet in woorden te vangen. En tegelijk wil ik het toch proberen, want jullie mogen weten wat het voor me betekend heeft.
Toen ik vertrok uit Schoonhoven voelde ik al: dit was bijzonder. Maar ik had niet kunnen voorspellen hoeveel impact het zou hebben – op mijn leven, op mijn kijk op mezelf, op mijn relaties. Ik had gehoopt op inzicht en zachtheid, maar wat ik kreeg was veel meer dan dat.
Een paar dagen later vertrok ik naar New York, en het voelde alsof die reis een verlengstuk werd van de innerlijke reis die ik bij jullie begonnen was. Alles klopte. Er was rust. Geen twijfels. Bijna geen innerlijke saboteurs (ze zijn er nog hoor, maar ik weet nu: dat is oké). Wat er vooral was? Liefde. Zelfliefde. En een diep gevoel van thuiskomen bij mezelf.
Ik voel me als mens veranderd, en tegelijk ook méér mezelf dan ooit. Tijdens de busreis naar huis schreef ik al een paar zinnen op – woorden die me nu nog steeds helpen om dit gevoel vast te houden. Ze zijn een soort kompas geworden.
De liefde die ik weer voel voor mezelf én voor de mensen om me heen – en in het bijzonder voor mijn partner – is weer helder en krachtig aanwezig. We hebben elkaar weer gevonden, maar vooral: ik heb mezelf teruggevonden.
Natuurlijk zijn er nog momenten van twijfel, pijn of verdriet. Mijn neiging tot overdenken en mezelf verliezen in negatieve gedachten is niet in één keer verdwenen. Maar ik kan er nu naar kijken met zachtheid. En ik weet hoe ik de weg terugvind. Die dag bij jullie heeft iets opengezet wat ik niet meer wil – en denk ik ook niet meer kán – sluiten.
In New York heb ik prachtige mensen ontmoet. Open gesprekken gevoerd. Momenten van pure stilte en dankbaarheid ervaren, midden in de drukte van een wereldstad. Ik voelde me zó levend. Alsof mensen aan me konden zien dat ik iets te geven had. Liefde.
Het ‘gewone’ leven is hierdoor niet gewoon meer. Het is intenser, zachter, rijker. Ik ben zo dankbaar voor alles en iedereen om me heen. En voor de kracht die ik in mezelf heb hervonden.
Dank jullie wel. Echt. De bedding die jullie creëren is zó veilig en liefdevol. Het voelt als een plek waar je kunt thuiskomen in jezelf, zonder masker. Ik hoop dat nog heel veel mensen zich door jullie werk laten aanraken, verzachten en helen.
En ja, soms ben ik bang dat ik het gevoel weer kwijtraak. Maar ik schrijf, ik adem, ik herinner. En ik vertrouw erop dat het blijft. Of in ieder geval: dat ik het steeds weer terug kan vinden.
Heel veel liefs,
Anonieme deelnemer
