Zat ik dan. Tussen de psychiaters, hoogleraren en professoren.
Allemaal slimme mensen. En ik.
Niet dat ik mezelf onvoldoende opgeleid vind. Met een HBO-opleiding en levenservaring op zak. Maar jeetje, tussen al deze geleerde mensen, voelde ik me ondermaats.
Maar ik zag; al deze slimme mensen hebben hun eigen uitdagingen. Onderzoeken, statistieken, overheid. Meetbare resultaten, beperkingen. Ze moeten zich aan zoveel regels houden.
Iets waar ik minder mee te maken heb. Ik ben geen psychiater. Ik moet me houden aan de wet. En dat doe ik. Maar ik hoef geen pillen voor te schrijven. Ik schrijf meditaties voor, of ademsessies of truffelervaringen.
En ook heb ik deze dag mijn oordeel moeten herzien. Het leek namelijk of ik in de hemel was. Al deze slimme mensen die vooral uit eigen ervaring wisten hoe de sessies, waar ik bij Lichtjes aan de Haven mee werk, écht helpen. Hoe ze zelf ervaring hebben met truffelceremonies, en de werkzame stof psylocibine.
Er wordt heel wat geëxpirimenteerd onder artsen. 😉 Hoera! Dat wist ik echt niet. We waren ineens psychonauten onder elkaar.
Ook hoe ze bij patiënten hebben gezien welke goede resultaten worden gehaald. Misschien ben ik zelfs met sommige zaken wel verder. Omdat ik elke keer in de praktijk zie wat het met mensen kan doen.
Met grote dank aan ervaringsdeskundige Lydia de Jager en Roger Kramer. De laatstgenoemde is psycholoog én ervaringsdeskundige.
Zij beiden deden iets dat ik die dag zelf niet durfde; ze namen de microfoon en vertelden hun verhaal. Hoe de sessies ze geholpen heeft, wat het ze gebracht heeft. Wat een lef!
Dank Roger dat je mee meegenomen hebt deze dag! Niemand is ondermaats… (note to myself).
Er is een (medische) wereld voor me opengegaan.
