Je hoeft de dingen niet alleen te doen. Nooit. Wel zelf, niet alleen.
Misschien denk je dat je alleen bent met je uitdaging, probleem, vraag, patroon. En dat is niet zo. Alles wat jij ervaart, heeft iemand anders ook al beleeft.
Ik merk steeds weer wat er ongelooflijk veel herkenning er is als mensen gaan praten. Als ze hun mond opendoen. Niet over een ander, over jezelf. Als je je licht laat schijnen op dingen die donker zijn. Als je je wensen uitspreekt, als je je eigen waarheid spreken, als je je gaat uiten. Als anderen luisteren. Gewoon omdat je elkaar herkent.
Je hoeft het niet alleen te doen. Tijdens onze ceremonies mag je praten zoveel je wilt. Je mag ook stil zijn en luisteren. We doen het samen. Alles is goed, jij bent precies goed. Juist ook met alle stemmetjes die jou het tegendeel willen laten geloven.
